389 Dywizja Strzelecka
389-я стрелковая дивизия
Historia
Państwo

 ZSRR

Sformowanie

15 sierpnia 1941

Rozformowanie

6 lipca 1945

Nazwa wyróżniająca

Berdyczowsko-Kielecka

Dowódcy
Pierwszy

Siergiej Buniaczenko

Ostatni

Leonid Kołobow

Działania zbrojne
Front wschodni (II wojna światowa)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Armia Czerwona

Rodzaj wojsk

piechota

Skład

545 ps, 1277 ps, 1279 ps, 950 pa

Odznaczenia
Order Czerwonego SztandaruOrder Suworowa II klasy (ZSRR)

389 Dywizja Strzelecka (ros. 389-я стрелковая дивизия) – dywizja piechoty radzieckiej Armii Czerwonej.

Formowanie i walki

389 Dywizja Strzelecka (389 DS) została sformowana w 1941 roku. Od marca 1942 rozlokowana pod Krasnodarem. Uczestniczyła następnie w bitwie o Kaukaz, walcząc o Biesłan (XI 1942), Ardon (XII 1942), Armawir (I 1943), Sławiańsk nad Kubaniem (III 1943)[1].

5 września 1942 dowodzący 389 DS płk Siergiej Buniaczenko został skazany na karę śmierci za przedwczesne wydanie rozkazu zniszczenia linii kolejowej, co uniemożliwiło wejście do walki pociągowi pancernemu, jednakże został ułaskawiony[2].

Od grudnia 1943 znajdowała się w składzie I Frontu Ukraińskiego. 5 stycznia 1943 wyzwoliła Berdyczów. Dalej uczestniczyła w składzie działaniach na terenie Polski. W dniu 30 lipca 1944 razem z 58 Dywizją Piechoty zdobyła Annopol, natomiast próba uchwycenia przyczółku na Wiśle nie powiodła się z powodu kontrataków armii niemieckiej[3]. w styczniu 1945 roku wyzwoliła Kielce, a w lutym–marcu wraz z 329 Dywizją Piechoty zdobywała Głogów. Wojnę zakończyła w Czechach[1].

W 389 DS służyli m.in. mł. sierż. Jereżepbaj Mołdabajew († 07.08.1944, Bohater Związku Radzieckiego) i st. lejt. Temik Awtandylan († 10.02.1945, Bohater Związku Radzieckiego).

Dowódcy dywizji

Dywizją dowodzili[4]:

Struktura organizacyjna

  • 545 Pułk Strzelecki
  • 1277 Pułk Strzelecki
  • 1279 Pułk Strzelecki
  • 950 Pułk Artylerii[5]

Przypisy

  1. 1 2 3 Pamiatʹ naroda ↓.
  2. 1 2 Joachim Hoffmann: Rosyjscy sojusznicy Hitlera. Własow i jego armia. Warszawa: 2008, s. 58. ISBN 978-83-11-11145-5.
  3. 1 2 Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 14.
  4. ↑ 389-я стрелковая дивизия. «Память» при Воронежском государственном университете. (ros.).
  5. ↑ 389-я стрелковая дивизия [online], ru/stati/20952-389-ya-strelkovaya-diviziya.html [dostęp 2024-04-22] (ros.).

Bibliografia

  • Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.
  • 389 стрелковая дивизия (389 сд) [online], Память народа (ros.).
  • S. I. Jemieljanow: По зову Родины. Очерки боевого пути 389 Бердичевско-Келецкой орденов Боевого Красного Знамени, Александра Суворова 2 ст., Богдана Хмельницкого 2 ст., стрелковой дивизии в годы Великой Отечественной войны 1941—1945 гг. Sterlitamak: 1993.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.