10 Dywizja Strzelecka

10-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	20 czerwca 1922
Rozformowanie	1945
Tradycje
Rodowód	29 Brygada Strzelecka
Działania zbrojne
II wojna światowa agresja ZSRR na Polskę Front wschodni obrona Leningradu
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	8 Armia, 23 Armia
Odznaczenia

10 Dywizja Strzelecka Kraju Północnego odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 10-я стрелковая Краснознамённая дивизия имени Северного края) – związek taktyczny piechoty Armii Czerwonej.

Historia

Sformowana w 1922 na bazie 29 Brygady Strzeleckiej. W czerwcu 1941 roku pod dowództwem pułkownika I.I. Fadiejewa w składzie 10 Korpusu Strzeleckiego 8 Armii Okręgu Bałtyckiego.

Struktura organizacyjna

• 62 pułk strzelecki
• 98 pułk strzelecki
• 204 pułk strzelecki
• 30 pułk artylerii lekkiej (od 22 lipca 1941 do 9 maja 1945
• 140 pułk artylerii haubic (od 22.06.1941 do 08.01.1942, potem wykorzystany na dokompletowanie 30 pal)
• 153 dywizjon artylerii przeciwpancernej (do 30.08.1941 i od 13.11.1942)
• 334 bateria przeciwlotnicza (168 daplot)
• 24 kompania rozpoznawcza
• 94 batalion saperów
• 31 batalion łączności (767 łącz)
• 111 batalion medyczno-sanitarny
• 271 kompania przeciwchemiczna
• 117 (35) kompania transportowa (62 btransp)
• 18 (281) piekarnia polowa
• 4 (201) punkt weterynaryjny
• 117 stacja poczty polowej
• 263 kasa polowa

Dowódcy dywizji

• płk Iwan Fadiejew (był w 1939)^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Piotr Zarzycki: Suplement do września 1939. Ordre de Bataille armii niemieckiej, słowackiej i sowieckiej wraz z obsadami personalnymi. Warszawa: Księgarnia Historyczna, 2014. ISBN 978-83-933204-7-9.
• RKKA. [dostęp 2010-11-20]. (ros.).