33 Pułk Zmechanizowany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1990

Rozformowanie

1995

Tradycje
Rodowód

68 pułk czołgów

Kontynuacja

12 BKPanc

Organizacja
Numer

JW 1744[1]

Dyslokacja

Złocieniec

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

2 Pomorska Dywizja Zmechanizowana

33 Pułk Zmechanizowany – dawny oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych RP okresu transformacji ustrojowej.

Pułk zmechanizowany w Nysie

W IV kwartale 1956 33 Nyski Pułk Piechoty w Nysie przeformowany został w 33 Nyski pułk zmechanizowany. Równocześnie 7 Łużycka Dywizja Piechoty, w skład której wchodził 33 pp., przeformowana została na etat dywizji zmechanizowanej typu „B” i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną.

W 1989 rozformowana została 2 DZ. wraz z podporządkowanymi jednostkami, w tym 33 pz. Na bazie 2 DZ. zorganizowana została 2 Baza Materiałowo-Techniczna, a w miejsce 33 pz - 33 Ośrodek Materiałowo-Techniczny.

Pułk zmechanizowany w Budowie

29 stycznia 1990 szef Głównego Zarządu Wychowania WP wydał wytyczne Nr 5 w sprawie dziedziczenia tradycji jednostek Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej przez jednostki wojskowe rozformowanej 20 Dywizji Pancernej. Zgodnie z tym dokumentem stacjonująca na Pomorzu Zachodnim 20 Warszawska Dywizja Pancerna im. Marszałka Konstantego Rokossowskiego przeformowana została i przemianowana na 2 Warszawską Dywizję Zmechanizowaną. 68 pułk czołgów średnich stacjonujący w Budowie i wchodzący w skład 20 DPanc, przeformowany został i przemianowany na 33 pułk zmechanizowany.

W 1995 roku na bazie 33 pz sformowana została 12 Złocieniecka Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. Ludwika Kmicic-Skrzyńskiego.

W 2001 roku rozformowana została 12 BKPanc, a jej koszary zajęła 2 Brygada Zmechanizowana Legionów z Wałcza.

Tradycje

11 listopada 1992 roku 33 pz przyjął dziedzictwo tradycji[2][3][4]:

  • batalionów strzelców celnych Ziemi Wiskiej i Nurskiej (1794)
  • batalionu ochotników łomżyńskich (1794)
  • Gwardii Narodowej Łomżyńskiej (1807-1813)
  • batalionu Strzelców Celnych Kurpiów (1830-1831)
  • Polskiej Organizacji Wojskowej Ziemi Łomżyńskiej (1915-1918)
  • 33 pułku piechoty (1918-1944)

Żołnierze pułku w Budowie

Dowódcy pułku
Oficerowie pułku

Organizacja pułku na początku lat 90.

Podstawowy wóz bojowy pułku -(BWP-1)
  • Dowództwo i sztab;
  • kompania łączności;
  • pluton regulacji ruchu;
  • 2 bataliony zmechanizowane;
  • 2 bataliony czołgów;
  • dywizjon artylerii samobieżnej;
  • dywizjon przeciwlotniczy;
  • bateria przeciwpancerna;
  • kompania saperów;
  • kompania rozpoznawcza;
  • kompania zaopatrzenia;
  • kompania remontowa;
  • kompania medyczna;
  • pluton chemiczny.

Przypisy

  1. ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  2. ↑ Zdzisław Sawicki: Mundur i odznaki Wojska Polskiego.... s. 104.
  3. ↑ Dobroński 1994 ↓, s. 50.
  4. ↑ Ciechanowski 2018 ↓, s. 152.

Bibliografia

  • Grzegorz Ciechanowski: Tradycje wojskowe związków taktycznych Wojsk Lądowych na Pomorzu Zachodnim. W: Pomorze militarne. Stulecie odrodzenia polski a region. T. IX. Szczecin: Szczecińskie Towarzystwo „Pogranicze”, 2018. ISBN 978-83-89341-98-3.
  • Adam Dobroński: 33 pułk piechoty. Warszawa: Oficyna wydawnicza „Ajaks”, 1994. ISBN 83-85621-49-0.
  • Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
  • Sawicki, Zdzisław: Mundur i odznaki Wojska Polskiego: czas przemian. Sawicki, Zdzisław. Warszawa: "Bellona", 1997. ISBN 83-11-08588-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.