Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1909 |
Rozformowanie |
1918 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
FML Karl Tersztyánszky von Nádas |
Ostatni |
FML Albert Abele von und zu Lilienberg |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
2 Dywizja Kawalerii (2. KTD., KTDiv. Pozsony) – wielka jednostka kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia dywizji
W 1908 roku na terytorium 5 Korpusu została zorganizowana Dywizja Kawalerii Pozsony. W skład dywizji włączono 16 Brygadę Kawalerii w Mariborze oraz eksterytorialnie 3 Brygadę Kawalerii, która stacjonowała w Mariborze na terytorium 3 Korpusu. Komenda dywizji została utworzona z oficerów rozwiązanej Dywizji Kawalerii Lwów i umieszczona w Bratysławie (węg. Pozsony). Komendantowi dywizji pod względem taktycznym podporządkowano ponadto Dywizjon Artylerii Konnej Nr 5, który wchodził w skład 5 Brygady Artylerii Polowej[1][2].
W 1912 roku dywizja została przemianowana na 2 Dywizję Kawalerii[3].
W latach 1909–1914 w skład dywizji wchodziła:
- 3 Brygada Kawalerii w Mariborze
- 16 Brygada Kawalerii w Bratysławie
- Dywizjon Artylerii Konnej Nr 5 w Bratysławie[1][2].
W sierpniu 1914 roku, po zarządzeniu mobilizacji, dywizja przeszła do odwodu Naczelnej Komendy Armii (niem. Armeeoberkommando).
Obsada personalna komendy dywizji
- Komendanci dywizji
- FML Karl Tersztyánszky von Nádas (1908[4] – 1910 → komendant 14 Dywizji Piechoty[5])
- FML Walter Julius Wilhelm von Sagburg zu Pfeffers-Lehensegg, Gößlheimb und Gallo di Escalada (1910[5] – 1 XII 1911 → stan spoczynku[6])
- FML Emil von Ziegler (1910 – IV 1915[7] )
- GM Stanisław von Ursyn-Pruszyński (10 IV - 11 XI 1915[8])
- GM / FML Albert Abele von und zu Lilienberg (XI 1915 – XI 1918[7] )
- Szefowie sztabu
- kpt. / ppłk SG Otto von Theuerkauf (1909 – 1913 → komendant 2. dywizjonu Pułku Dragonów Nr 13)
- ppłk SG Gedeon Bolla von Csáford-Jobbaháza (1913 – 1914)
Przypisy
- 1 2 Schematismus 1909 ↓, s. 129, 133.
- 1 2 Schematismus 1914 ↓, s. 87, 91.
- ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 147.
- ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 133.
- 1 2 Schematismus 1911 ↓, s. 141.
- ↑ Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 157.
- 1 2 Komendanci dywizji ↓.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 257.
Bibliografia
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.).
- Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.).
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
- Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816-1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.
- Cavalry Divisional Commanders 1914-1918. [w:] Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918 [on-line]. Glenn Jewison & Jörg C. Steiner. [dostęp 2020-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-07)].