Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1768 |
Rozformowanie |
1918 |
Nazwa wyróżniająca | |
Tradycje | |
Święto |
25 marca |
Rodowód |
Pułk Karabinierów |
Działania zbrojne | |
I wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Pułk Dragonów Cesarza Franciszka Nr 1 – pułk kawalerii cesarskiej i królewskiej Armii.
Historia pułku
Data utworzenia: 1768 rok.
1 października 1867 roku Pułk Kirasjerów Nr 1 został przemianowany na Pułk Dragonów Nr 1. Równocześnie dotychczasowy Pułk Dragonów Nr 1 otrzymał numer „13”[1].
Szefem pułku był cesarz Franciszek Józef I.
Pułk obchodził swoje święto 25 marca, w rocznicę bitwy pod Fère-Champenoise stoczonej w 1814 roku pomiędzy francuskim VI korpusem marszałka Marmonta i alianckimi wojskami VI koalicji pod dowództwem księcia Schwarzenberga[2].
W 1878 roku pułk stacjonował w Terezinie (niem. Theresienstadt), a jego kadra zapasowa w Hradec Králové (niem. Königgrätz). Był wówczas uzupełniany przez okręgi uzupełnień Pułków Piechoty Nr 18 i 79.
W 1905 roku komenda pułku oraz 1. i 2. dywizjony stacjonowały w Łańcucie, natomiast kadra zapasowa w Terezinie[3]. W następnym roku komenda pułku i 2. dywizjon zostały przeniesione do Mostu (niem. Brüx), a 1. dywizjon do Terezina, w którym stacjonowała kadra zapasowa[4]. W 1910 roku 1. dywizjon został przeniesiony do Mostów[5]. Do 1914 roku komenda pułku oraz 1. i 2. dywizjony stacjonowały w Moście, natomiast kadra zapasowa w Terezinie[2].
Pułk wchodził w skład 9 Brygady Kawalerii w Pardubicach[6].
Skład etatowy
- komenda pułku
- 1 dywizjon
- 2 dywizjon
- pluton pionierów
- patrol telegraficzny
- kadra zapasowa
Każdy dywizjon posiadał trzy szwadrony po 117 dragonów. Razem pułk liczył 37 oficerów oraz 874 podoficerów i żołnierzy.
Kadra
- Komendanci pułku
- płk Karl Tersztyánszky von Nádas (do 1903[7] → dowódca 8 Brygady Kawalerii w Brnie (niem. Brünn)[8])
- płk Eduard Fischer (1903[8] – 1908[9] → komendant 13 Brygady Kawalerii[10])
- ppłk / płk Maximilian von Schnehen (1908[11] – 1913[12] → komendant 1 Brygady Kawalerii w Pradze[13])
- płk Artur Wraubek (1913 – 1914[2])
- Oficerowie
- ppłk Aureli Serda-Teodorski – dowódca 1 dyonu (1909 – 1914)
- rtm. Aleksander Dzieduszycki (1904 – 1907)
- rtm. Artur Stankiewicz[uwaga 1] (do 1918)
- por. Karl Pflanzer-Baltin
Uwagi
- ↑ Artur Stankiewicz ur. 24 stycznia 1886. W ewidencji c. i k. Armii figurował jako Artur Ritter von Stankiewicz. Był odznaczony Srebrnym Medalem Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej i Brązowym Medalem Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej oraz Krzyżem Jubileuszowym Wojskowym. W Wojsku Polskim major kawalerii. Pełnił służbę w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. W listopadzie 1926 został przeniesiony do 10 psk w Łańcucie na stanowisko kwatermistrza[14]. W grudniu 1927 został przeniesiony z 10 psk do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem na stanowisko rejonowego inspektora koni w Piotrkowie[15]. W marcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IV[16], a z dniem 30 września tego roku przeniesiony w stan spoczynku[17].
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 738, 762.
- 1 2 3 Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 664.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1906 ↓, s. 702.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1907 ↓, s. 710.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 750.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 99.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 684.
- 1 2 Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 688.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 720.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 738.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1909 ↓, s. 699, 738.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 798.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 97, 138, 664.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 50 z 24 listopada 1926, s. 411.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 28 z 23 grudnia 1927, s. 365.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929, s. 98.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 sierpnia 1929, s. 263.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Juliusz Bator , Wojna Galicyjska, Kraków: Wydawnictwo Egis Libron, 2008, ISBN 978-83-7396-747-2, OCLC 316449958 .