26 Batalion Rozpoznawczy
Ilustracja
Oznaka rozpoznawcza pododdziałów specjalnych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

• 1961

Rozformowanie

• 1964 (przefor. w 1 bsz)

Tradycje
Rodowód

6 kp rozp

Dowódcy
Pierwszy

mjr Czesław Mitkowski

Ostatni

mjr dypl. Roman Reguła

Organizacja
Numer

JW 4101

Dyslokacja

Wola Justowska

Rodzaj wojsk

wojska rozpoznawcze

Podległość

• 6 DPD; Zarząd II SG WP

26 Batalion Rozpoznawczy (26 br, 26 bd-r) – samodzielny pododdział rozpoznawczy i działań specjalnych SZ PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W sierpniu 1957 na podstawie rozkazu dowódcy 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej płk dypl. Bolesława Chochy[1] została sformowana 6 Kompania Rozpoznawcza 6 DPD[2] z dowódcą kpt. Władysław Potoczny, miejsce dyslokacji Kołobrzeg. W listopadzie 1958 została przeniesiona do Woli Justowskiej (obecnie dzielnica Krakowa)[3]. 6 Kompania Rozpoznawcza 6 DPD była bazą tworzenia Jednostki, która została sformowana na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP nr 087/Org. z dnia 13 września 1961 i Zarządzenia Szefa Sztabu Warszawskiego Okręgu Wojskowego Nr 077/Org.[4]

Ostatecznie na podstawie wymienionych zarządzeń rozkazem dowódcy 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej nr 063 z dnia 23 września 1961 roku w listopadzie 1961 r. powstała jednostka wojskowa – 26 Batalion Rozpoznawczy z miejscem stacjonowania Wola Justowska (obecnie dzielnica Krakowa)[5][6]. 26 batalion rozpoznawczy sformowano zgodnie z etatem Nr 2/252, który przewidywał 214 żołnierzy i 2 pracowników cywilnych, jako samodzielna jednostka wojskowa otrzymała numer 4101[5]. Żołnierze jednostki nosili mundury typu US i bordowe berety[7][8].

W styczniu 1964 roku 26 br został wydzielony z 6 PDPD i podporządkowany na podstawie Rozkazu Szefa Sztabu Generalnego Nr 03/Org. z dnia 3 stycznia 1964 Głównemu Inspektoratowi Szkolenia MON, był podporządkowany 6 PDPD tylko pod względem gospodarczym[9][6]. Jednocześnie decyzją Szefa Sztabu Generalnego Nr 03/Org. zmieniono miejsce stacjonowania 26 batalionowi rozpoznawczemu z Woli Justowskiej na Dziwnów na wyspie Wolin w województwie Szczecińskim, do poniemieckich koszar pozostałych po szkole oficerskiej SS[10]. 8 maja 1964 roku na podstawie rozkazu Nr 014/MON zmieniono nazwę batalionu na 1 Batalion Szturmowy przejmując tradycję sformowanego w czasie II wojny światowej na froncie wschodnim Samodzielnego Batalionu Specjalnego[11].

Skład organizacyjny (1961)

W chwili powstania w 1961 batalion liczył[5]:

  • 24 oficerów,
  • 52 podoficerów,
  • 137 żołnierzy.
26 br stacjonował w koszarach w Woli Justowskiej. Obecnie jest tu szpital

Struktura organizacyjna w 1961 była[5][6]:

  • dowództwo i sztab
    • 1 kompania rozpoznawcza,
      • trzy plutony rozpoznawcze,
        • trzy drużyny rozpoznawcze (8 żołnierzy),
    • 2 kompania rozpoznawcza,
      • trzy plutony rozpoznawcze (na bazie plutonu organizowano grupy dywersyjne),
        • trzy drużyny rozpoznawcze (8 żołnierzy),
    • 3 kompania rozpoznawcza,
      • 1 pluton rozpoznawczy,
      • 2 pluton samochodów osobowo-terenowych
      • 3 pluton płetwonurków
        • dwie drużyny płetwonurków
    • pluton łączności,
    • pluton transportowo-gospodarczy,
    • spadochroniarnia,
    • ambulatorium.

Uzbrojenie i wyposażenie batalionu

Stan uzbrojenie i wyposażenia w 1961[12]:

Żołnierze batalionu

Dowódcy[13]

  • mjr Czesław Mitkowski (X 1961 – IV 1963)
  • mjr dypl. Roman Reguła (IV 1963 – V 1964)[uwaga 1]

Oficerowie

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Był po przeformowaniu 26 br dowódcą 1 batalionu szturmowego[13].

Przypisy

  1. ↑ Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. I: A-H, Toruń 2010, s. 239–242.
  2. ↑ Polityczne i militarne przesłanki utworzenia w Polsce Wojsk Specjalnych. studiadesecuritate.up.krakow.pl. [dostęp 2023-08-22].
  3. ↑ Uroczysta Msza Święta z okazji święta Jednostki Wojskowej Komandosów w Lublińcu. ordynariat.wp.mil.pl. [dostęp 2023-08-20].
  4. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 11–13.
  5. 1 2 3 4 Królikowski 2007 ↓, s. 17.
  6. 1 2 3 Rys historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-08-19].
  7. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 18.
  8. ↑ Bernabiuk 2007 ↓, s. 23.
  9. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 21–22.
  10. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 22.
  11. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 25.
  12. ↑ Królikowski 2007 ↓, s. 17–22.
  13. 1 2 Królikowski 2007 ↓, s. 164.

Bibliografia

  • Hubert Królikowski: 1 Batalion Szturmowy. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2007, s. 2–208. ISBN 978-83-925676-1-5.
  • Piotr Bernabiuk: mjr Kups o 56 Kompanii Specjalnej. Poznań: Red Horse sp. z o.o., 2007, s. 2–490. ISBN 978-83-60504-35-2.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.