Śledziennica naprzeciwlistna
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

skalnicowate

Rodzaj

śledziennica

Gatunek

śledziennica naprzeciwlistna

Nazwa systematyczna
Chrysosplenium oppositifolium L.
Sp. Pl. 1: 398. 1753

Śledziennica naprzeciwlistna (Chrysosplenium oppositifolium L.) – gatunek rośliny z rodziny skalnicowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

Występuje w Europie[3]. W Polsce rośnie tylko na Dolnym Śląsku i Pomorzu Zachodnim[4].

Morfologia

Pokrój
Kwiaty
Łodyga
Do 15 cm wysokości.
Liście
Miękkie i delikatne, karbowane, z wierzchu rzadko owłosione, sinawe od spodu, w nasadzie klinowate lub ucięte. Ogonek liściowy długości 2-7,5 mm. Blaszka długości 3-10 mm. Liście łodygowe naprzeciwległe.
Kwiaty
Bez płatków. Działki kielicha 4, żółte. Pręcików 8. Słupek z dwiema szyjkami[5].
Owoc
Jednokomorowa torebka pękająca dwuklapowo.

Biologia i ekologia

Bylina. Rośnie w śródleśnych źródliskach. Kwitnie od kwietnia do czerwca. Tworzy swój własny zespół Chrysosplenietum oppositifolii, dla którego jest gatunkiem charakterystycznym[6].

Zagrożenia i ochrona

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[7] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię NT (bliski zagrożenia)[8].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-02] (ang.).
  3. ↑ Mapa rozmieszczenia gatunku na Den virtuella floran [dostęp 2013-11-26].
  4. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  5. ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  6. ↑ Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  7. ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  8. ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.