wieś | |
Zabytkowa cerkiew | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) |
778[1] |
Strefa numeracyjna |
18 |
Kod pocztowy |
38-312[2] |
Tablice rejestracyjne |
KGR |
SIMC |
0464231 |
Położenie na mapie gminy Ropa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu gorlickiego | |
49°34′17″N 21°05′25″E/49,571389 21,090278[3] |
Łosie (łem. Лося) – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Ropa[4].
Łosie w nazwie wsi to rzeczownik nijaki w liczbie pojedynczej. Nazwę tę odmienia się rzeczownikowo, podobnie jak Międzylesie (M = Łosie; D = Łosia; C = Łosiu) inaczej niż jednobrzmiącą nazwę łemkowskiej wsi koło Krynicy. Przymiotnikiem utworzonym od nazwy wsi jest łoski[5].
Integralne części miejscowości: Na Szlabancie, Niżny Koniec, Telechówki, Wyżny Koniec, Zawoda[6].
Historia
Początki tych terenów sięgają przed 1359, kiedy to Kazimierz Wielki nadał ziemie w dolinie rzeki Ropy wraz z istniejącą wsią Losze Janowi Gładyszowi z Szymbarku. Synowie Jana Gładysza lokowali ponownie wieś Łosie w XIV wieku. Osada była pierwotnie zamieszkana przez ludność łemkowską, co uległo zmianie w 1947 wraz z akcją „Wisła”. Od końca XIX w. Łemkowie z Łosia znani byli z wytwórstwa smaru do maszyn i pojazdów (tzw. mazi) oraz ludowych medykamentów wytwarzanych z wydobywanej na małą skalę ropy naftowej i produkowanego w wyniku destylacji drewna dziegciu. Produkty te sprzedawali w trakcie podróży odbywanych charakterystycznymi wozami, samych producentów-kupców zaś nazywano „maziarzami”. Maziarze z Łosia handlowali swoimi wyrobami na dużą skalę: jeździli do Warszawy, Kalisza, Łomży oraz na Słowację, do Siedmiogrodu i Moraw. Docierali nawet do Rygi i Jekaterynburga.
O burzliwej historii wsi świadczy fakt trzykrotnej lokacji. Przez bardzo długi czas była w posiadaniu rodów szlacheckich. Między innymi w końcu XVI wieku właścicielami Łosia zostali Potoccy herbu Szreniawa. W XVII w. właścicielem wsi był m.in. Wacław Potocki – poeta epoki baroku.
W latach 1954-1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łosie, po jej zniesieniu w gromadzie Ropa. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.
Kaplica cmentarna Cmentarz wojenny nr 71 Kościół parafialny
Zabytki
Obiekty wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego[7]
- zespół cerkwi greko-kat. pw. Narodzenia NMP;
- drewniana cerkiew greckokatolicka pw. Narodzenia NMP z 1810, często rozbudowywana a w 1928 znacznie powiększona. Parafia greckokatolicka w Łosiu należy do dekanatu krakowsko-krynickiego.
- dzwonnica, wybudowana przed 1939;
- cmentarz przykościelny;
- ogrodzenie z bramką;
- cmentarz wojenny nr 71 z I wojny światowej, zaprojektowany przez Hansa Mayra.
- Inne zabytki
- zagroda maziarska – skansen etnograficzny[8].
- drewniana kaplica cmentarna z 1754 na nowym cmentarzu. Pierwotnie prezbiterium cerkwi w Klimkówce. Po zbudowaniu w tej wsi nowej murowanej cerkwi w 1914 przeniesiona na cmentarz. W 1989, przed zalaniem Klimkówki przez wody jeziora przeniesiona na cmentarz w Łosiu.
Przypisy
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 698 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 73353
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ w Łosiu, w Łosiem, w Łosiach - Poradnia językowa PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2022-10-19] (pol.).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
- ↑ Historia maziarstwa, ekspozycja w Zagrodzie
Linki zewnętrzne
- Łosie 3(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 732 .