zwitterhaft (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obojnaczy, obojnacki, obupłciowy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der zwitterhafte ein zwitterhafter zwitterhafter	die zwitterhafte eine zwitterhafte zwitterhafte	das zwitterhafte ein zwitterhaftes zwitterhaftes	die zwitterhaften zwitterhaften zwitterhafte
Gen.	słaba mieszana mocna	des zwitterhaften eines zwitterhaften zwitterhaften	der zwitterhaften einer zwitterhaften zwitterhafter	des zwitterhaften eines zwitterhaften zwitterhaften	der zwitterhaften zwitterhaften zwitterhafter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem zwitterhaften einem zwitterhaften zwitterhaftem	der zwitterhaften einer zwitterhaften zwitterhafter	dem zwitterhaften einem zwitterhaften zwitterhaftem	den zwitterhaften zwitterhaften zwitterhaften
Akk.	słaba mieszana mocna	den zwitterhaften einen zwitterhaften zwitterhaften	die zwitterhafte eine zwitterhafte zwitterhafte	das zwitterhafte ein zwitterhaftes zwitterhaftes	die zwitterhaften zwitterhaften zwitterhafte

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zwitter m, Zwittertum n, Zwittrigkeit ż, Zwitterhaftigkeit ż

przym. zwittrig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: