zwirnen (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) prząść, uprząść

przymiotnik

(2.1) z przędzy, niciany

odmiana:

(1.1) zwirn|en (zwirnt), zwirnte, gezwirnt (haben)

(2.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der zwirnene ein zwirnener zwirnener	die zwirnene eine zwirnene zwirnene	das zwirnene ein zwirnenes zwirnenes	die zwirnenen zwirnenen zwirnene
Gen.	słaba mieszana mocna	des zwirnenen eines zwirnenen zwirnenen	der zwirnenen einer zwirnenen zwirnener	des zwirnenen eines zwirnenen zwirnenen	der zwirnenen zwirnenen zwirnener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem zwirnenen einem zwirnenen zwirnenem	der zwirnenen einer zwirnenen zwirnener	dem zwirnenen einem zwirnenen zwirnenem	den zwirnenen zwirnenen zwirnenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den zwirnenen einen zwirnenen zwirnenen	die zwirnene eine zwirnene zwirnene	das zwirnene ein zwirnenes zwirnenes	die zwirnenen zwirnenen zwirnene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zwirn m, Zwirnerei ż, Zwirner m, Zwirnerin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: