zȧjn (język wilamowski)
czasownik nieprzechodni
- (1.1) być[1]
- odmiana:
[2]Czas Praesens Liczba pojedyńcza Liczba mnoga Ych bej wyr zȧjn Dü byst jyn zȧjt har/zej/ejs ej zej zȧjn
[3]Czas Praeteritum Liczba pojedyńcza Liczba mnoga Ych wiöe wyr wiöen Dü wiöest jyn wiöet har/zej/ejs wiöe zej wiöen - przykłady:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. niem. sein
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. S-Z, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 551. - ↑ , str. 79
- ↑ , str. 92
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.