wunderlich

wunderlich (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der wunderliche ein wunderlicher wunderlicher	die wunderliche eine wunderliche wunderliche	das wunderliche ein wunderliches wunderliches	die wunderlichen wunderlichen wunderliche
Gen.	słaba mieszana mocna	des wunderlichen eines wunderlichen wunderlichen	der wunderlichen einer wunderlichen wunderlicher	des wunderlichen eines wunderlichen wunderlichen	der wunderlichen wunderlichen wunderlicher
Dat.	słaba mieszana mocna	dem wunderlichen einem wunderlichen wunderlichem	der wunderlichen einer wunderlichen wunderlicher	dem wunderlichen einem wunderlichen wunderlichem	den wunderlichen wunderlichen wunderlichen
Akk.	słaba mieszana mocna	den wunderlichen einen wunderlichen wunderlichen	die wunderliche eine wunderliche wunderliche	das wunderliche ein wunderliches wunderliches	die wunderlichen wunderlichen wunderliche

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wunder n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.