wawer (język wilamowski)
wawyn (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- vāver
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rzem. włók. tkacz[1][2]
- odmiana:
- (1.1) lp wawer; lm wawyn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wawerfaeif ż / wawerfajf ż, wawergyśtełł n, wawerknöta m, wawerśpröh ż / wawerśpröch ż
- forma żeńska waweryn ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. wëbære < swn. weberi, wëber; por. ang. weaver, niem. Weber
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Wilamowski - Zawody
- zobacz słowa zaczynające się od „wawer”
- źródła:
- ↑
Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909. - ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.