wardęga (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [varˈdɛ̃ŋɡa], AS: [vardẽŋga], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. dobytek[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem.[1]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: dobytek
źródła:
  1. 1 2 Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 137.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.