verstümmeln (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [fɛɐ̯ˌʃtʏml̩n] IPA: [fɛɐ̯ˌʃtʏml̩tə] IPA: [fɛɐ̯ˌʃtʏml̩t]

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) okaleczać, okaleczyć

odmiana:

(1.1) verstümmel|n (verstümmelt), verstümmelte, verstümmelt (haben)

przykłady:

(1.1) Sein Gesicht ist bis zur Unkenntlichkeit verstümmelt. → Jego twarz jest okaleczona nie do poznania.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Verstümmelung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: