vergnügen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [fɛɐ̯ˈɡnyːɡn̩]

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) zabawiać (się), zabawić (się), bawić (się)

odmiana:

(1.1)^[1] vergnüg|en (vergnügt), vergnügte, vergnügt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Vergnügen n, Vergnügung ż, Vergnügtheit ż, Vergnüglichkeit ż

przym. vergnügt, vergnüglich

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: