torka (język polski)

torka (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) bot. Prunus spinosa L.[1] tarnina[2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. pol. tarka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: tarnina
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Prunus spinosa” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. ↑ Słowniczek trudniejszych wyrazów gwarowych, w: Alina Kopoczek, Śpiewnik Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1988, str. 375-380.

torka (język szwedzki)

wymowa:
[²t'år:ka] ​
znaczenia:

czasownik

(1.1) suszyć[1]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(2.1) susza[1]
odmiana:
(1.1) att torka, torkar, torkade, torkat, torka!
(2.1) en torka, torkan, blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. torkare, tork, torkning
przym. torr
przysł. torrt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1167.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.