tail (język angielski)
tail (1.1)
tail (1.1)
rzeczownik
- (1.1) anat. ogon
czasownik przechodni
- (2.1) pot. śledzić[1]
- odmiana:
- (1.1) lp tail; lm tails
- przykłady:
- (1.1) A fox has a big tail. → Lis ma duży ogon.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) follow
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. tail off
- rzecz. tails, tailing
- przym. tailless
- związki frazeologiczne:
- can't make head nor tail of
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Hasło „tail” w: Longman Dictionary of Contemporary English Online, Pearson Education Limited.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.