synvinkel (język szwedzki)

wymowa:
[²s'y:nving:kel]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kąt widzenia[1]
(1.2) punkt widzenia[1]
odmiana:
(1.1-2) en synvinkel, synvinkeln, synvinklar, synvinklarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) synpunkt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) syn (widzenie) + vinkel (kąt)
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1108.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.