supplica (język włoski)

wymowa:
IPA: /ˈsup.pli.ka/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prośba, błaganie

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: supplicare
(2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: supplicare
odmiana:
(1.1) lp supplica; lm suppliche
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) impetrazione, implorazione, invocazione, preghiera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. supplicante m ż, supplicatore m, supplicazione ż, supplice m ż, supplicità ż
czas. supplicare
przym. supplicante, supplicatorio, supplice, supplichevole
przysł. supplichevolmente
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. supplicare
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.