spjut (język szwedzki)

spjut (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. oszczep[1]
(1.2) wojsk. oszczep, dzida[2]
odmiana:
(1.1-2) ett spjut, spjutet, spjut, spjuten
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) spjutkastningspjutkastare
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.2) zobacz też: pojęcia związane z bronią w języku szwedzkim
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 447.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.