spitzen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈʃpɪʦn̩]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) ostrzyć, wyostrzać, wyostrzyć, zaostrzać, zaostrzyć

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) forma deklinacyjna od spitz
odmiana:
(1.1)[1] spitz|en (spitzt), spitzte, gespitzt (haben)
(2.1) zob. spitz
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Spitzen n, Spitze ż, Spitzigkeit ż, Spitzer m
przym. spitz, spitzig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: spitzen • anspitzen • bespitzen • überspitzen • zuspitzen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.