rajter (język wilamowski)
rajter (1.1)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jeźdz. jeździec
- (1.2) hist. wojsk. jeździec
- (1.3) gąsior (do pokrycia kalenicy), dachówka grzbietowa
- odmiana:
- (1.1-2) lp rajter; lm rajtyn
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rajta n
- czas. rajta
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. rîter, rîtære < swn. rîtari.
- por. niem. Reiter, ang. rider
- uwagi:
- (1.3) zobacz też: daochrajter
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.