prandial (język niemiecki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) med. prandialny, doposiłkowy, posiłkowy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der prandiale ein prandialer prandialer	die prandiale eine prandiale prandiale	das prandiale ein prandiales prandiales	die prandialen prandialen prandiale
Gen.	słaba mieszana mocna	des prandialen eines prandialen prandialen	der prandialen einer prandialen prandialer	des prandialen eines prandialen prandialen	der prandialen prandialen prandialer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem prandialen einem prandialen prandialem	der prandialen einer prandialen prandialer	dem prandialen einem prandialen prandialem	den prandialen prandialen prandialen
Akk.	słaba mieszana mocna	den prandialen einen prandialen prandialen	die prandiale eine prandiale prandiale	das prandiale ein prandiales prandiales	die prandialen prandialen prandiale
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) präprandial, postprandial

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: