powlec (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. powlekać lub wlec)

(1.1) aspekt dokonany od: powlekać
(1.2) aspekt dokonany od: wlec

czasownik zwrotny dokonany powlec się (ndk. powlekać się lub wlec się)

(2.1) aspekt dokonany od: powlekać się
(2.2) aspekt dokonany od: wlec się
odmiana:
(1.1-2) [1] koniugacja XI
lub koniugacja XI
(2.1-2) koniugacja XI
lub koniugacja XI
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powlekanie n, powłoka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: powlekać
(1.2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wlec
(2.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: powlekać się
(2.2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wlec się
  • kaszubski: (1.1) pòwléc; (1.2) pòwléc; (2.1) pòwléc sã; (2.2) pòwléc sã
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „powlec” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.