polygam (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [poliˈɡaːm]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biol. poligamiczny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der polygame ein polygamer polygamer	die polygame eine polygame polygame	das polygame ein polygames polygames	die polygamen polygamen polygame
Gen.	słaba mieszana mocna	des polygamen eines polygamen polygamen	der polygamen einer polygamen polygamer	des polygamen eines polygamen polygamen	der polygamen polygamen polygamer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem polygamen einem polygamen polygamem	der polygamen einer polygamen polygamer	dem polygamen einem polygamen polygamem	den polygamen polygamen polygamen
Akk.	słaba mieszana mocna	den polygamen einen polygamen polygamen	die polygame eine polygame polygame	das polygame ein polygames polygames	die polygamen polygamen polygame
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Polygamie ż, Polygamist m, Polygamistin ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: