p.p.c. (język polski)
- wymowa:
- ‹pe-pe-ce›, IPA: [pɛ‿pɛ‿ˈʦ̑ɛ], AS: [pe‿pe‿ce]
- znaczenia:
skrót
- (1.1) z pożegnaniem
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) p.c., t.t.l.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. pour prendre congé[1]
- uwagi:
- zobacz też: p.a. • p.c. • p.f. • p.f.v. • p.p.c. • p.r. • p.r.v. • t.t.l.
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Rozmowy towarzyskie i teksty okolicznościowe w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 365.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.