ovanlig (język szwedzki)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niezwykły (rzadko spotykany)[1]
- odmiana:
- (1.1) ovanlig, ovanligt, ovanliga; st. wyższy ovanligare; st. najwyższy ovanligast
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) extraordinär
- antonimy:
- (1.1) vanlig
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przysł. ovanligt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.