ogłupić (język polski)

wymowa:

IPA: [ɔɡˈwupʲiʨ̑], AS: [ogu̯upʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ogłupiać)

(1.1) aspekt dokonany od: ogłupiać

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		ogłupić
czas przyszły prosty		ogłupię	ogłupisz	ogłupi	ogłupimy	ogłupicie	ogłupią
czas przeszły	m	ogłupiłem	ogłupiłeś	ogłupił	ogłupiliśmy	ogłupiliście	ogłupili
	ż	ogłupiłam	ogłupiłaś	ogłupiła	ogłupiłyśmy	ogłupiłyście	ogłupiły
	n	ogłupiłom	ogłupiłoś	ogłupiło
tryb rozkazujący		niech ogłupię	ogłup	niech ogłupi	ogłupmy	ogłupcie	niech ogłupią
pozostałe formy czas zaprzeszły m ogłupiłem był ogłupiłeś był ogłupił był ogłupiliśmy byli ogłupiliście byli ogłupili byli ż ogłupiłam była ogłupiłaś była ogłupiła była ogłupiłyśmy były ogłupiłyście były ogłupiły były n ogłupiłom było ogłupiłoś było ogłupiło było forma bezosobowa czasu przeszłego ogłupiono tryb przypuszczający m ogłupiłbym, byłbym ogłupił ogłupiłbyś, byłbyś ogłupił ogłupiłby, byłby ogłupił ogłupilibyśmy, bylibyśmy ogłupili ogłupilibyście, bylibyście ogłupili ogłupiliby, byliby ogłupili ż ogłupiłabym, byłabym ogłupiła ogłupiłabyś, byłabyś ogłupiła ogłupiłaby, byłaby ogłupiła ogłupiłybyśmy, byłybyśmy ogłupiły ogłupiłybyście, byłybyście ogłupiły ogłupiłyby, byłyby ogłupiły n ogłupiłobym, byłobym ogłupiło ogłupiłobyś, byłobyś ogłupiło ogłupiłoby, byłoby ogłupiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m ogłupiony, nieogłupiony ogłupieni, nieogłupieni ż ogłupiona, nieogłupiona ogłupione, nieogłupione n ogłupione, nieogłupione imiesłów przysłówkowy uprzedni ogłupiwszy rzeczownik odczasownikowy ogłupienie, nieogłupienie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) gw. (Górny Śląsk) zbamoncić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogłupianie n, wygłup mos/mrz

przym. głupi

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogłupiać

• włoski: (1.1) istupidire, rimbecillire, rincretinire, rincoglionire

źródła: