ofico (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) posada, urząd, funkcja
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo ofico oficoj akuzativo oficon oficojn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oficejo, oficisto
- czas. ofici
- związki frazeologiczne:
- amikeco aparte, ofico aparte • antaŭ ĉio zorgu oficon — plezuro atendos sian vicon • Dio donis oficon, Dio donas kapablon • Dio donis oficon, Dio donas prudenton • ekster via ofico estas ekster via vico • granda ofico — grandaj zorgoj • mono plenumas ĉiujn oficojn • ne ekzistas ofico sen benefico • plenumita via ofico, nun pasis via vico
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.