odoratio (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) węch, zmysł powonienia[1]
- (1.2) wąchanie[2]
- odmiana:
- (1.1-2) odoratio|, ~nis (deklinacja III)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odoratus m
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. odor m, odos m, odoramen n, odoramentum n, odoratus m
- przym. odorabilis, odorativus, odoratus, odorifer, odorificatus, odorisequus, odorus, odoro
- czas. odoro, odoror
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „odoratio” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 436.
- ↑ Hasło „odoratio” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. pierwsze, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1957, s. 340.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.