natrzeć uszu (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈnaṭʃɛʨ̑ ˈuʃu], AS: [naṭšeć ušu], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs.
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia dokonana
- (1.1) przen. skarcić kogoś, udzielić komuś reprymendy
- odmiana:
- (1.1) zob. natrzeć; uszu nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Poczekaj, przyjdzie mama, to ci natrze uszu.
- składnia:
- (1.1) natrzeć uszu + C. (komuś)
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zmyć głowę
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- można też „natrzeć uszy” np. śniegiem, ale wtedy ma to charakter dosłowny[1]
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) give an earful
- hiszpański: (1.1) calentar las orejas
- niemiecki: (1.1) den Kopf waschen
- szwedzki: (1.1) ta i örat
- włoski: (1.1) strigliare
- źródła:
- ↑ Mirosław Bańko, Maria Krajewska, Słownik wyrazów kłopotliwych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, ISBN 83-01-11472-X, s. 200.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.