natif (język francuski)

wymowa:
(1) IPA: /na.tif/ m IPA: /na.tiv/ ż
​ ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) urodzony[1]
(1.2) wrodzony
odmiana:
(1) lp natif m, native ż; lm natifs m, natives ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) natif de… → rodem z…
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. nativus[2]
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „natif” w: Des dictionnaires Larousse.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.