näring (język szwedzki)

wymowa:
IPA: [˘næːriŋ]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pożywienie, pokarm[1][2]
(1.2) gospodarka, działalność gospodarcza[1][2]
odmiana:
(1.1-2) en näring, näringen, näringar, näringarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) näringsmedelnäringsämne
(1.2) näringsliv
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. nära
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 335.
  2. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.