mundartlich (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈmʊntˌʔaːɐ̯tlɪç]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) jęz. gwarowy
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader mundartliche
ein mundartlicher
mundartlicherdie mundartliche
eine mundartliche
mundartlichedas mundartliche
ein mundartliches
mundartlichesdie mundartlichen
mundartlichen
mundartlicheGen. słaba
mieszana
mocnades mundartlichen
eines mundartlichen
mundartlichender mundartlichen
einer mundartlichen
mundartlicherdes mundartlichen
eines mundartlichen
mundartlichender mundartlichen
mundartlichen
mundartlicherDat. słaba
mieszana
mocnadem mundartlichen
einem mundartlichen
mundartlichemder mundartlichen
einer mundartlichen
mundartlicherdem mundartlichen
einem mundartlichen
mundartlichemden mundartlichen
mundartlichen
mundartlichenAkk. słaba
mieszana
mocnaden mundartlichen
einen mundartlichen
mundartlichendie mundartliche
eine mundartliche
mundartlichedas mundartliche
ein mundartliches
mundartlichesdie mundartlichen
mundartlichen
mundartliche - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skr. mdal.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Mundart ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.