miror (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) podziwiać
- (1.2) dziwić się
- (1.3) czcić
- odmiana:
- (1) mīror, mīrārī, mīrātus sum (koniugacja I, verbum deponens)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. miro
- przym. mirativus, mirandus
- rzecz. miratio ż, mirator m, miratrix ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla ang. mirate, ang. miration, arag. mirar, arum. njir, arum. njirari, ast. mirar, estrem. miral, franc. mirer, galic. mirar, hiszp. mirar, katal. mirar, ladyń. mirer, miran. mirar, port. mirar, prow. mirar, rum. mirare, rum. mira, sardyński mirai, sardyński mirare, wł. mirare
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia miro
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.