metallen

metallen (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der metallene ein metallener metallener	die metallene eine metallene metallene	das metallene ein metallenes metallenes	die metallenen metallenen metallene
Gen.	słaba mieszana mocna	des metallenen eines metallenen metallenen	der metallenen einer metallenen metallener	des metallenen eines metallenen metallenen	der metallenen metallenen metallener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem metallenen einem metallenen metallenem	der metallenen einer metallenen metallener	dem metallenen einem metallenen metallenem	den metallenen metallenen metallenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den metallenen einen metallenen metallenen	die metallene eine metallene metallene	das metallene ein metallenes metallenes	die metallenen metallenen metallene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Metall n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.