menta (język węgierski)
menta (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bot. mięta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
menta (język włoski)
menta (1.1)
- wymowa:
- (1.1-3) IPA: /ˈmen.ta/
- (2.1-2) IPA: /ˈmɛn.ta/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) 1., 2., 3. os. lp, tryb łączący czasu teraźniejszego (congiuntivo presente) od: mentire
- (2.2) 3. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: mentire
- odmiana:
- (1.1-3) lp menta; lm mente
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mentastro m, mentina ż, mentolo m, mentone m, mentuccia ż
- przym. mentolato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1-3) łac. mentha
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.