magn (język islandzki)

wymowa:
IPA: [mag̊̊n] lm [mœg̊̊n]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ilość, liczba
(1.2) moc, siła
odmiana:
(1.1) lp magn, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm mögn, mögn, mögnum, ~a (mögnin, mögnin, mögnunum, ~anna)
przykłady:
(1.1) Rannsóknin sýndi það ég er með hækkað magn rauðra blóðkorna.Badanie wykazało, że mam zwiększoną ilość czerwonych ciałek krwi.
składnia:
kolokacje:
(1.2) rafmagnrafsegulmagn
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. magnari, megn
czas. mega, megna
przym. magnlaus, megn
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.