kucharzyć (język polski)

oni kucharzą (1.1)
wymowa:
IPA: [kuˈxaʒɨʨ̑], AS: [kuχažyć]
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. żart. przygotowywać potrawy
(1.2) pot. żart. pełnić funkcję kucharza
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gotować, pitrasić
(1.2) kucharzować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kucharz m, kucharka ż, kuchnia ż, kuchenka ż, kucharzenie n
czas. kucharzować, pokucharzyć
przym. kucharski, kuchenny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.