ku̇njȳn (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) wyzywać, przezywać, nakrzyczeć, kunierować[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty ku̇njȳt, imiesłów czasu przeszłego gəku̇njȳt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prusko-niemiecki kujenieren
uwagi:
zobacz też: ku̇jon
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 245.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.