krojtiḱ (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zioło, ziele, kwiat[1]
- (1.2) nać, natka, łęt, łęcina, liście
- (1.3) pot. roślina zielna
- odmiana:
- (1.1-3) lp krojtiḱ; lm krojtiḱja
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-3) kroutiḱ
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. krojtiḱvȧjn
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 241.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.