korfanty (język polski)

korfanty (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj lub męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) rel. mit. gw. (Górny Śląsk) diabeł, czort[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. cornutus[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1 2 Hasło „korfanty” w: Barbara i Adam Podgórscy, Słownik gwar śląskich, Wydawnictwo KOS, Katowice 2008, ISBN 978-83-60528-54-9, s. 142.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.