komplettering (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kompletowanie^[1]

(1.2) dodatek^[1]

odmiana:

(1.1) en komplettering, kompletteringen; blm

(1.2) en komplettering, kompletteringen, kompletteringar, kompletteringarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. komplett

czas. komplettera

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: