kollegial

kollegial (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kollegiale ein kollegialer kollegialer	die kollegiale eine kollegiale kollegiale	das kollegiale ein kollegiales kollegiales	die kollegialen kollegialen kollegiale
Gen.	słaba mieszana mocna	des kollegialen eines kollegialen kollegialen	der kollegialen einer kollegialen kollegialer	des kollegialen eines kollegialen kollegialen	der kollegialen kollegialen kollegialer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kollegialen einem kollegialen kollegialem	der kollegialen einer kollegialen kollegialer	dem kollegialen einem kollegialen kollegialem	den kollegialen kollegialen kollegialen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kollegialen einen kollegialen kollegialen	die kollegiale eine kollegiale kollegiale	das kollegiale ein kollegiales kollegiales	die kollegialen kollegialen kollegiale

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) unkollegial

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kollegialität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.