klint (język duński)
en klint (1.1)
- wymowa:
- Dania: [ˈklenˀd]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) geol. klif
- odmiana:
- (1.1) en klint, klinten, klinter, klinterne
- przykłady:
- (1.1) En klint bør ikke forveksles med en klit. → Klifu nie należy mylić z wydmą.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) klintkyst → wybrzeże klifowe
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śdn. klint
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.