kleben (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈkleːbm̩]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) kleić (się)
- odmiana:
- (1.1)[1] kleben (klebt), klebte, geklebt (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kleben n, Kleber m
- przym. klebrig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: kleben • abkleben • ankleben • aufkleben • auskleben • bekleben • einkleben • überkleben • unterkleben • verkleben • zukleben • zusammenkleben
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.