klöv (język szwedzki)

klövar (1.1)
wymowa:
[klö:v]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zool. racica[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) czas przeszły (preteritum) od klyva
odmiana:
(1.1) lp en klöv, klöven; lm klövar, klövarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. hov tass
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 224.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.