kantin (język szwedzki)

kantin (1.1)
wymowa:
[kant'i:n]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kantyna, stołówka[1]
odmiana:
(1.1) en kantin, kantinen, kantiner, kantinerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) matsal, lunchrum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 524.

kantin (język węgierski)

kantin (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kantyna, stołówka
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.