kalkyl (język szwedzki)

wymowa:
[kalk'y:l]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kalkulacja, obliczenie, rachunek[1]
odmiana:
(1.1) en kalkyl, kalkylen, kalkyler, kalkylerna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) differentialkalkylintegralkalkylkostnadskalkylsannolikhetskalkyl
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalkylator
czas. kalkylera
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 233.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.